Αν σας λέγαμε ότι υπάρχει ένα μέρος όπου μικρές και μεγάλες έως πολύ μεγάλες πέτρες κινούνται μόνες τους επάνω σε μια επίπεδη επιφάνεια αφήνοντας μια γραμμή πίσω τους, θα υποθέτατε ότι πρόκειται για κάποιον άλλον πλανήτη. Μπορεί το τοπίο στην περιοχή Racetrack Playa της Death Valley να μοιάζει κάπως σεληνιακό, αλλά σας διαβεβαιώνουμε ότι βρίσκεται στη Γη και μάλιστα στην Καλιφόρνια.

Το μέρος δεν έχει πάρει το όνομα Death Valley τυχαία. Εδώ τα κινητά δεν λειτουργούν και αν δεν καταναλώνετε τουλάχιστον 4 λίτρα νερό ημερησίως, κινδυνεύετε σοβαρά από αφυδάτωση και εξάντληση. Παρόλα αυτά, η Death Valley και ειδικότερα η περιοχή Racetrack Playa προσελκύει ερευνητές από τη δεκαετία του 40 οι οποίοι μελετούν τα περίεργα ίχνη στο έδαφος που μοιάζουν να αφήνουν οι πέτρες. Η Racetrack Playa είναι ο πυθμένας μιας αποξηραμένης λίμνης που βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της Death Valley, σε υψόμετρο1130μ. από την επιφάνεια της θάλασσας.

Έχει μήκος 4,5χλμ. πλάτος 2χλμ. και η επιφάνεια της είναι εντελώς επίπεδη, για την ακρίβεια η υψομετρική διαφορά από το βόρειο στο νότιο άκρο της είναι μόλις 4εκ. Κατά την περίοδο των βροχών το νερό που κυλάει από τα γύρω βουνά δημιουργεί εκεί μία μικρή και βραχύβια λίμνη. Όταν τα νερό εξατμίζεται λόγω των υψηλών θερμοκρασιών της περιοχής αφήνει το έδαφος τόσο λείο που πολλοί παρομοιάζουν την υφή του με την υφή ενός καθρέπτη.


Οι κινούμενες αυτές πέτρες κυμαίνονται σε βάρος από 10 μέχρι και 300 κιλά. Μερικές από αυτές ταξιδεύουν σε ζευγάρια αφήνοντας πίσω τους τόσο άψογα συγχρονισμένα ίχνη που μοιάζουν με αυτοκινήτου. Άλλες κινούνται μπρος πίσω, ενώ άλλες καλύπτουν απόσταση πολλών χιλιομέτρων. Τις περισσότερες φορές τα ίχνη οδηγούν στην πέτρα, ενώ άλλες φόρες η πέτρα έχει εξαφανιστεί. Υπολογίζεται ότι κινούνται με την ταχύτητα ενός μέσου ανθρώπου, όμως, και αυτό είναι το πιο παράξενο πράγμα ολόκληρης αυτής της ιστορίας, μετά από τόσα χρόνια, μετά από τόσα ίχνη, μετά από τόσους ερευνητές, κανείς ποτέ δεν έχει δει με τα μάτια του μία από αυτές τις πέτρες να κινείται.


Οι εύκολες εξηγήσεις για το τί μπορεί να προκαλεί αυτό το φαινόμενο, όπως ζώα, σεισμοί ή βαρύτητα, έχουν προ πολλού απορριφτεί. Οι επιστήμονες της NASA χρησιμοποίησαν στις έρευνές τους εξαρτήματα τελευταίας τεχνολογίας όπως GPS locators, αισθητήρες κίνησης και μηχανήματα ηλεκτρονικής μέτρησης θερμοκρασίας και υγρασίας, αλλά και απλά και παραδοσιακά όργανα όπως πυξίδες, χρωματιστές πινέζες και αλφάδια. Βρέθηκε ότι η κλίση της πεδιάδας είναι τόσο μικρή που δεν είναι δυνατόν να επηρεάζει στο παραμικρό. Άλλωστε η πλειοψηφία των πετρών κινούνται ανηφορικά. Εξέτασαν την περιοχή για μαγνητικά πεδία, όμως και πάλι δεν βρέθηκε κάτι που να δικαιολογεί το φαινόμενο. Ύστερα ξεκίνησαν οι μετρήσεις για ραδιενέργεια, όμως και αυτές κατέληξαν άκαρπες. Μετά και από αυτό ακούστηκε η θεωρία ότι μπορεί οι ίδιες οι πέτρες να έχουν κάποιες ιδιότητες που να τους επιτρέπουν τις «βόλτες», όμως για άλλη μια φορά οι επιστήμονες απογοητεύτηκαν όταν διαπίστωσαν ότι πρόκειται και απλούς ογκόλιθους δολομίτη.



Μέχρι στιγμής η πιο πιθανή εκδοχή είναι πως λόγω της υγρασίας το χώμα εκεί μετατρέπεται σε βελούδινη λάσπη η οποία μειώνει τόσο την τριβή ώστε να επιτρέπει την κίνηση των πετρών. Επίσης, ίσως να συμβάλουν κάπως και οι άνεμοι που παρατηρούνται στο μέρος. Ωστόσο, η λάσπη και οι άνεμοι συνεχίζουν να μην εξηγούν ικανοποιητικά την κίνηση πετρών βάρους 300 κιλών.


Οι έρευνες σίγουρα θα συνεχιστούν, όμως μέχρι τώρα ακόμα και η NASA δεν έχει την παραμικρή ιδέα τι στο καλό συμβαίνει εκεί πέρα.

Πηγή

Δείτε όλες τις αναρτήσεις

Επιστρέψτε στην Αρχική σελίδα

Follow @Savsidir